Even een paar uurtjes

Het is vrijdag 18/02/jl. Mijn telefoon was al twee weken non stop aan mijn oor of in me hand. De rede daarvan was omdat mijn neefje wilde vissen. Ik heb wel honderd berichten gekregen, wanneer gaan we, hoe laat gaan we, gaan we hier, gaan we daar. Mijn neefje wat een fanatiekeling zeg. Ik heb hem aan gestoken alleen hij gaat me voorbij met het karperen. Schitterend is het. Uiteindelijk zijn we gaan vissen samen met mijn vis maatje. lekker even een paar uurtjes in de zon wachtend op zo'n exemplaar. Het kon er wel af op zo'n mooie dag als vrijdag wat een schitterend weer was het zeg. Wij zijn bij het stekkie van me neefje gaan zitten want hij zat er al om acht uur, te wachten tot dat de echt vissers kwamen. haha de echte vissers kwamen pas om twaalf uur. Ik kan me zelf dan niet meer serieus noemen. Mijn neefje die er al vier uur zit te vissen. Hij die niet kon wachten om ze hengels het water te laten raken. Maar goed ik ben trots op hem. Dat neefje van me die op 13 jarige leeftijd boilie's staat te draaien en zegt tegen me ik vang meer als jou. En dat is ook zo. Hij haalt ze uit slootjes waar ik van me levens dagen geen uur op had gevist. Uit eindelijk hebben we het uitgezongen tot 17:00. Het is eten's tijd en met de twee runs die we hadden was geen vis mee te landen helaas. Maar mijn dag kon niet meer stuk Mijn neefje zo bezig met vissen te zien was meer dan vangen.

En natuurlijk een mooie foto.
Veel succes mede karpervissers.